Տիկրանովների ընտանիքը սկզբում եղել էր Տիգրանյանների ընտանիք, որովհետև նրանք հայկական ծագումով ընտանիք էին, բայց հետո փոխվել է ռուսականի՝ Տիկրանովների:Նրանք ապրում էին Պետերբուրգում: Տան մեծը՝ Ասյա Արտեմովնան, երբ փոքր էր, կտրվել էր հայրենիքից և հավերժ մոռացել իր մայրենի լեզուն: Տատիկի թոռնիկը՝ Տիգրանը սովորում էր Պետերբուրգի երաժշտական դպրոցում: Մի անգամ երբ նա երաժշտական դպրոցում նվագում էր, նրան Վեռան հայտնեց, որ նրա տատը վատառողջ է, որ հազիվ է շնչում: Տիգրանը վազքով գնաց տատի մոտ: Տիգրանը զարմացած նայեց տատին, որովհետև նա զառանցում էր հայերեն՝Ղարաբաղի բարբառով: Թոռնիկը զարմացավ, որովհետև տատիկը փոքր ժամանակվանից չէր խոսում մայրենի լեզվով, և տղային թվում էր, որ տատը արդեն մոռացած կլինի հայերենը: Այդ պահին տատիկը ջուր ուզեց: Թոռնիկը բերեց ջուրը և տվեց տատին: Ջուրը խմելուց հետո տատը ոչ ամբողջովին սթափվեց և Ղարաբաղի բարբառով բառեր ասաց: Տատը իր քաղցր մայրենի լեզուն չեր մոռացել և երբեք չի մոռանա:
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, Շրջանավարտ
Արեգ Սահակյան 